Για τα 105 χρόνια από την γέννηση του Κάρολου Κουν, η Google αφιέρωσε ένα ιδιαίτερο doodle σε αυτόν τον κορυφαίο Έλληνα θεατρικό σκηνοθέτη, τιμώντας τον για την προσφορά του στον χώρο της τέχνης και αναγνωρίζοντας το σπουδαίο έργο του.
Ο Κάρολος Κουν γεννήθηκε στην Προύσα της Μικράς Ασίας στις 13 Σεπτεμβρίου 1908, αλλά δεν μεγάλωσε εκεί, αφού μερικούς μήνες μετά την γέννηση του, η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί ο Κουν μεγάλωσε και παρέμεινε μέχρι την ηλικία 20 χρονών. Σπούδασε στη Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης και αισθητική στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Το 1928 εργάστηκε σαν καθηγητής Αγγλικής Φιλολογίας και Γλώσσας στο Κολέγιο Αθηνών, όπου την ίδια περίοδο παρουσιάστε τις πρώτες του σκηνοθεσίες σε έργα όπως Όρνιθες, Τρικυμία και Πλούτος.
Το 1942 ο Κάρολος Κουν ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης όπου ανέβασε σημαντικά έργα όπως Ίψεν, Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, Πιραντέλο, Λόρκα, Τένεσι Ουίλιαμς και Μίλερ. Το ίδιο έτος ίδρυσε τη Δραματική Σχολή του θεάτρου του, στην οποία μαθήτευσαν πολλοί σημαντικοί σκηνοθέτες και ηθοποιοί της μετέπειτα γενιάς.
Το 1950 ο Κουν συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, όπου και παρουσίασε τα καινούργια ρεύματα του ξένου μεταπολεμικού θεάτρου όπως Μπρεχτ, Ιονέσκο, Μπέκετ, Πίντερ, Ντάριο Φο και Αραμπάλ. Εκείνη την περίοδο παρουσίασε, επίσης, έργα νέων Ελλήνων συγγραφέων όπως του Σεβαστίκογλου και του Καμπανέλλη.
Το 1967, ο Κουν σκηνοθετεί Ρωμαίο και Ιουλιέτα στο Stratford με ηθοποιούς του Royal Shakespeare Company και το 1975 το παρουσιάζει στην Επίδαυρο την ιστορική παράσταση Όρνιθες του Αριστοφάνη, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
Το 1987 σκηνοθέτησε το τελευταίο του έργο: Ήχος του όπλου, της Λούλας Αναγνωστάκη, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή λίγο πριν την πρεμιέρα του έργου στις 14ης Φεβρουαρίου του ίδιου έτους.
Στην πορεία της καριέρας του ο Κουν κατάφερε να κατακτήσει πολλές διακρίσεις με σημαντικότερες το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών, το βραβείο Θεάτρου των Εθνών και το παράσημο Φοίνικα. Το 1984, προς τιμήν του, ιδρύθηκε το μεγάλο θέατρο Κάρολος Κουν, απ' όπου πέρασαν πολλές γενιές σπουδαίων καλλιτεχνών. Τα έργα, οι διακρίσεις και το ήθος του, τον αναδεικνύουν σαν ένα από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες στην ιστορία του θεάτρου.
